Urząd Gminy Wodynie Biuletyn Informacji Publicznej

Numer karty:

47

Typ:

A - dla zabytków nieruchomych

Rodzaj:

dzieła architektury i budownictwa

Wojewodztwo:

mazowieckie

Powiat:

siedlecki

Gmina:

Wodynie

Miejscowość:

Seroczyn

Adres:

Seroczyn

Lokalizacja:

W odległości 200 m od kościoła parafialnego

Funkcja obiektu:

Pałac

Rodzaj użytkowania:

mieszkalne

Nr ewidencyjny działki:

408/2

Typ własności:

państwowa

Materiał ścian:

ceglane

Stan zachowania:

dobry

Datowanie:

XIX/XX w.

Uwagi:

Pałac wraz z zabudową gospodarczą folwarku, położony jest w pd. części wsi. Usytuowany w obrębie parku, elewacją frontową zwrócony na wsch. W kierunku wschodnim od pałacu znajduje się dawny dworek, sześciorak i budynki gospodarcze; około 150 m na południe - gorzelnia.
Pałac został wzniesiony na przełomie XIX i XX wieku przez ówczesnego właściciela dóbr Edmunda Wernera (ojca), następnie wraz z dobrami przeszedł na własność syna - Edmunda. Wnętrze przekształcone po II wojnie światowej podczas dostosowywania obiektu do nowych potrzeb (biura PGR).
Założony został na rzucie wydłużonego prostokąta, podpiwniczony, niesymetryczny. Z przesuniętą nieco na pd., ustawioną szczytowo, zryzalitowaną partią dwukondygnacyjną i nieco niższymi skrzydłami bocznymi - krótszym od pd. i dłuższym (mieszczącym wejście główne) od pn.. Skrzydło pn. parterowe, dwutraktowe, dawniej o charakterze reprezentacyjnym z holem, obszerną salą od ogrodu i zapewne jadalnią. Partia dwukondygnacyjna przebudowana, z pomieszczeniami mieszkalnymi w dwóch traktach na piętrze i parterze. Część pd. z wejściem w ścianie szczytowej mieści klatkę schodową i mieszkania prywatne na obu kondygnacjach, w układzie amfiladowym, rozdzielone korytarzem.
Wzniesiony z pełnej cegły ceramicznej, na zaprawie wapienno-cementowej, otynkowany. Podmurówka z cegły i opracowanych głazów narzutowych (od pd.). Przy pn. ścianie szczytowej drewniana weranda. W pomieszczeniach płaskie stropy, piwnice sklepione kolebkowo. Nad poszczególnymi członami budynku dachy dwuspadowe, pokryte blachą. Więźba drewniana krokwiowo-płatwiowa wzmocniona jętkami i dwiema ścianami stolcowymi.
Fasada trójczłonowa o trzyosiowej partii centralnej z balkonem na piętrze oraz dwuosiowym skrzydle pd. i sześcioosiowym - pn. Otwory okienne prostokątne w tynkowych obramieniach z nadprożami na kroksztynach. Wejście główne poprzez trójbocznie występujący przedsionek z trójkątnym gzymsowanym przyczółkiem wspartym na kroksztynach. Podziały poziome za pomocą płaskich gzymsów kordonowych i wieńczących, naroża boniowane. Elewacja ogrodowa opracowana analogicznie z wyjściem do ogrodu poprzedzonym tarasem. W południowej elewacji szczytowej portyk o czterech kolumnach toskańskich z tarasem na górze.
We wnętrzach zachowane elementy dawnej stolarki drzwiowej. W pomieszczeniu bogato zdobione szafy w ścianach. W pokojach i holu skrzydła pn. dekoracja sztukatorska. W salonie od ogrodu wzorzysty parkiet.

Data ewidencji:

08 sierpnia 2016 10:54

Wprowadzający:

Katarzyna Gil