Uwagi:
Zespół dworski w Szostku z murowanym dworem z 1905 r. i budynkami gospodarczymi z końca XIX w. należy do interesujących przykładów W układzie kompozycyjnym założeni dominującą rolę posiadają trzy aleje dojazdowe z różnych kierunków. W parku otaczającym dwór występują przede wszystkim wiązy, lipy, klony oraz soliterowe nasadzenia dębu, grabu i modrzewia.
Majątek w Szostku należał do Pszczółkowskich. W roku 1905 na miejscu dworu modrzewiowego, zniszczonego ze starości, wznieśli dwór murowany. Projektantem budynku był szwagier Józefa Pszczółkowskiego, architekt Karol Jankowski. Jankowski był profesorem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.
Dwór został wymurowany z cegły pełnej ceramicznej, tynkowany. Posadowiona na fundamencie z pełnej cegły ceramicznej; w dolnej partii na kamieniach polnych, spojony zaprawą wapienną. Obustronnie tynkowany. Posadzka cementowa. Podłogi drewniane, deskowane na legarach. Strop drewniany, belkowy nagi, pułap deskowy, obity trzciną, otynkowany. Więźba dachowa drewniana, konstrukcji krokwiowo - stolcowej z zastrzałami, spięta jętkami. Dach przykryty ceramiczną dachówką. Okna skrzynkowe, dwu i trój - skrzydłowe, wielopolowe, w szczycie elewacji facjaty półkoliste, w szczycie dostawki okulusowe. Drzwi zewnętrzne i wewnętrzne drewniane, płycinowe futrynowe, filongowe, jedno i dwu - skrzydłowe, na żelaznych zawiasach. Kominy wolnostojące połączone z urządzeniami ogniowymi za pomocą pochyłych przewodów zw. "wywodkiem", murowane z cegły, wyprawione gliną. Piece kaflowe, kuchnie czterofajerkowe kaflowe. Schody drewniane.
Wzniesiony na planie prostokąta, z ryzalitowo wysuniętym narożnikiem północnym. Od frontu wgłębnie zaznaczone główne wejście pod tarasowym portykiem. Obiekt szerokofrontowy, dwutraktowy, złożony z obszernej sieni, z której po lewej stronie (pd.) usytuowany salon, po stronie prawej pokój stołowy. Z narożnika sieni wejście na użytkowe poddasze za pomocą schodów jednobiegowych. Na osi drzwi do korytarza biegnącego wzdłuż budynku, z którego komunikacja do pomieszczeń mniejszych. Z sieni wejście do obszernej części gospodarczęj: kuchni z dwoma spiżarkami.
Budynek parterowy, prostopadłościenny, nakryty dachem naczółkowym, łamanym. W narożniku pn. prostopadłościenna dwukondygnacyjna przystawka, przykryta dachem kopertowym. Od frontu asymetrycznie usytuowany czterokolumnowy portyk. Kolumny portyku ustawione ukośnie, zgodnie z uformowanym dolnym tarasem. Na kolumnach wsparty taras.
Elewacje otynkowane, gładkie i malowane. Frontowa czteroosiowa, asymetryczna. Zachodnia, pięcioosiowa. Szczytowe trójosiowe, z oknami na osiach; w szczytach dachu otwory okienne. Od frontu czterokolumnowy portyk z kolumnami toskańskimi; wyżej facjata ujęta lizenami, zwieńczona trójkątnym szczytem. W polu szczytu okno półkoliste.
Wnętrze przekształcone w części zachodniej i północnej na potrzeby mieszkańców, pracowników PGR. Ściany tynkowane, malowane farbami klejowymi, sufity bielone, podłogi drewniane malowane farbami olejnymi. W częśći pomieszczeń piece kaflowe, trzony kuchenne kaflowe czterofajerkowe, w kuchni z rozbudowanym piecem chlebowym. Stolarka w przeważającej części oryginalna. Piwnica w części północnej sklepiona kolebkowo.