Uwagi:
Cmentarz parafialny w Wodyniach założony został w 1850 r. Odznacza się wysokimi walorami historycznymi, artystycznymi i przestrzennymi. Położony jest poza miejscowością, w odległości 600 m od kościoła parafialnego w kierunku północnym. Usytuowany na południowym zboczu niewielkiego wzniesienia, przy drodze do Kamieńca, pośród pól uprawnych.
Założony na planie prostokąta, powiększony w kierunku północnym Ogrodzony murem z dużych łupanych kamieni polnych, z metalową bramą główną od strony drogi do Kamieńca. Zasadniczym elementem kompozycji cmentarza jest aleja główna, wiodąca przez całą długość nekropoli na kierunku wschód - zachód. Alejki boczne przecinają się z aleją główną pod kątem prostym.
Cmentarz porasta cenny zabytkowy drzewostan, wśród którego przeważają drzewa liściaste, jak: lipy drobnolistne, brzozy, kasztanowce białe, jeden jesion, a z iglaków sosna.
Na cmentarzu znajduje się wiele interesujących nagrobków, z których należy wymienić:
- ks. Mariana Grzymały, zm. 1921 r.
- Karoliny z Michałowskich Talmy, zm. 1874 r.
- Józefa i Marianny Pliszków, zm. 1875 i 1881 r.
- Ewy Pogorzelskiej Franciszkowej Grzymały, zm. 1904 r.
- Janiny Wojtkiewicz, zm. 1919 r.
- Rodziny Pszczółkowskich, m.in. J. Jastrzębca-Pszczółkowskiego, właściciela Szostka z 1935 r.