Urząd Gminy Wodynie Biuletyn Informacji Publicznej

Numer karty:

100

Typ:

A - dla zabytków nieruchomych

Rodzaj:

dzieła architektury i budownictwa

Wojewodztwo:

mazowieckie

Powiat:

siedlecki

Gmina:

Wodynie

Miejscowość:

Wola Wodyńska

Adres:

Wola Wodyńska

Funkcja obiektu:

Kapliczka

Rodzaj użytkowania:

kultowe

Nr ewidencyjny działki:

197

Typ własności:

prywatna

Materiał ścian:

ceglane

Stan zachowania:

dobry

Datowanie:

1842 r.

Uwagi:

Św. Antoni Padewski pochodził z bogatej, szanowanej rodziny. Ochrzczono go imieniem Ferdynand. Przed 20 roku życia wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna. Studiował dzieła klasyków łacińskich i święte księgi. Ponieważ ciągłe wizyty krewnych utrudniały mu skupienie się na nauce, poprosił w końcu przełożonych o przeniesienie do Opactwa Świętego Krzyża w Coimbrze (ówczesnej stolicy Portugalii).
W 1219 otrzymał święcenia kapłańskie. W 1220 wstąpił do zakonu franciszkanów Zakon Braci Mniejszych, przyjął imię Antoni i rozpoczął studiowanie myśli św. Franciszka. Studiował Pismo Święte, udzielał się w pracy duszpasterskiej i kaznodziejskiej. Jego kazania stały się sławne. Szczególny dar wymowy gromadził przy nim wielkie tłumy.
Wkrótce wyruszył do Maroko, aby tam nauczać. Jednak choroba nie pozwoliła mu kontynuować podróży. Podjął pracę w przytułku dla ubogich
w pobliżu Forli we Włoszech. Następnie przełożeni wysłali go w celu głoszenia Ewangelii w Lombardii. Antoni pracował też jako wykładowca
na uniwersytetach w Montpellier i Tuluzie. Pracował też jako wysłannik kapituły do papieża Grzegorza IX, który nakazał mu pisać kazania na
dni świąt. 30 maja 1227 mianowano go prowincjałem obszaru Emilia-Romagna. Przez trzy kolejne lata Antoni pisał też kazania niedzielne.
W czerwcu 1230 papież zwolnił go z tych obowiązków. Antoni osiadł w klasztorze Świętej Marii w Padwie. Następnego roku ciężko
zachorował na puchlinę wodną i zmarł mając 36 lat.
Był jednym z najbardziej cenionych kaznodziei XIII w.; elokwentny, ze świetną pamięcią, szeroką wiedzą i silnym, czystym głosem.
Uważa się, że pewnej nocy Dzieciątko Jezus odwiedziło Antoniego, ucałowało i powiedziało jak bardzo go kocha. Dlatego też świętego przedstawia się często z Dzieciątkiem na ręku.
Jego proces kanonizacyjny jest najkrótszym w historii Kościoła katolickiego, kanonizowany 30 maja 1232 przez papieża Grzegorza IX (ogłoszony świętym 352 dni po śmierci). Jego święto przypada 13 czerwca i jest hucznie obchodzone w Lizbonie. Jest on patronem tego miasta, a także Padwy. Przypisuje się mu wiele cudów, dzięki którym jest powszechnie wielbiony na całym świecie. Mówi się, że gdy po trzydziestu latach otwarto jego trumnę, ciało uległo całkowitemu rozkładowi poza językiem. Wyglądał on zupełnie jak u osoby żyjącej. 16 stycznia 1946 papież Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.

Data ewidencji:

08 sierpnia 2016 14:34

Wprowadzający:

Katarzyna Gil